Na današnji dan vernici se prisećaju Bogomladenca Isusa, koga je u Hram donela Njegova Majka, Djeva Marija koju je susreo pravedni Simeon Bogoprimac, kome je Duh Sveti unapred predskazao da neće umreti dok ne vidi Hrista Gospoda (Lk. 2:22-39).
Proslava Sretenja Gospodnjeg naglašava da je Isus Hristos, u ispunjenju zakona, „posvećen“ Bogu kao Prvorođeni (po ljudskoj prirodi), tako i svi mi, iskupljeni Njegovim stradanjem i smrti, moramo prepoznati sebe kao sluge Božije.
Po Mojsijevom zakonu, ženi koja je rodila muško dete bilo je zabranjeno da uđe u hram Božiji 40 dana. Na kraju dana očišćenja, žena je morala da se pojavi u Hramu i „prinese jednogodišnje jagnje za žrtvu paljenicu i mladog goluba ili grlicu za žrtvu za greh… svešteniku“ ( Lev 12:6). Presveta Djeva, Bogorodica, nije imala potrebe za očišćenjem, jer je Ona, ne znajući muža, rodila Izvor čistote i svetosti, rodila je natprirodno – ipak se iz dubokog smirenja povinovala zapovestima zakona.
Simeon Bogoprimac, koji je sreo Hrista Spasitelja (Lk. 2, 25-32), prema legendi, bio je jedan od sedamdeset dva učena tumača koji su prevodili Sveto pismo sa hebrejskog na grčki jezik.
Za razliku od slika, koje odražavaju stvarnost sa različitim stepenom konkretnosti, ikona je duboko simbolična. Dakle, činjenica da je Sveti Josif Obručnik prikazan iza Bogorodice naglašava njegovu pomoćnu, a ne glavnu ulogu u događaju Vavedenja Gospodnjeg.
Jedna od najstarijih ikona Sretenja Gospodnjeg nađena je među mozaičkim slikama trijumfalnog luka crkve Marije Velike u Rimu. Ovi mozaici datiraju iz 430-ih godina.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
