Kolumnista MONDA Mladen Nikolić nas je podsetio na još jednog sjajnog epizodistu domaće kinematografije – Žika Milenković, poznatiji kod publike kao “Soća”.
Živojin Žika Milenković rođen je pre 88 godina u Nišu. U rodnom gradu završio je osnovnu školu, u predvečerje nemačke okupacije. Zavoleo je glumu još kao momčić, pokazujući interesovanje da se pridruži lokalnom amaterskom teatru.
Zanimljivost vezana za ratnu mladost ovog umetnika je da je, zajedno sa potonjim glumcima, Mićom Tatićem i Ljubišom Bačićem, tokom Drugog svetskog rata bio aktivan kao član propagandne sekcije Čegarskog korpusa, ravnogorskih četnika pod komandom Draže Mihajlovića. S obzirom da je u to vreme imao samo 16 godina, Žika je imao sreću da izbegne fatalnu sudbinu koja je zadesila mnoge simpatizere Ravnogoraca odmah po oslobođenju, u jesen 1944. godine.
Glumačku karijeru započeo je u posleratnim godinama, u svom rodnom gradu. Nedugo zatim, stigao je u Beograd, a onda je usledio i prijem u ansambl Beogradskog dramskog pozorišta. Milenković je jedan od zaista retkih glumaca koji, tokom čitave karijere, nije promenio matično pozorište, već je ostao u njemu sve do odlaska u penziju.
Prva Milenkovićeva uloga pred kamerama dogodila se u TV drami “Tri Amorove strele”, 1959. godine. Međutim, filmski reditelji nisu ga prepoznali kao glumca koji ima potencijal za uloge na velikom platnu i to je potrajalo punih 10 godina, ako izuzmemo marginalne uloge u filmovima “Narodni poslanik” (1964) Žike Mitrovića i “Kad budem mrtav i beo” (1967) Žike Pavlovića. Zli jezici verovatno bi prokomentarisali kako je šezdesetih godina Žika Milenković dobijao uloge na filmu samo od svojih imenjaka!
Foto: YouTube/Screenshot
Žika Milenković u TV filmu “Hajdučija”
Tih godina, u vremenu kada su televizori bili retkost, a slušanje radija bilo najrasprostanjeniji vid razonode, Milenković je, u nedostatku filmskih angažmana, prihvatio ponudu da bude jedan od nosilaca dugogodišnjeg projekta Radio Beograda, “Selo veselo”, jedne od najpopularnijih emisija u istoriji jugoslovenskog i srpskog radija.
Kao vispren srpski seljak, Žika se radijskoj publici širom Srbije dopao svojom neposrednošću, smislom za vic ali pre svega svojim lucidnim komentarima na polju ekonomije u tadašnjem socijalističkom sistemu, agrarne politike i drugih aktuelnih društvenih tema.
Radivoje Lola Đukić, legendarni reditelj poznat pre svega po brojnim televizijskim komedijama koje je kreirao u saradnji sa sjajnim dramaturgom Novakom Novakom (većini će prva asocijacija biti “Pozorište u kući”), snimio je 1969. hit komediju “Bog je umro uzalud” – Žika Milenković je najzad dobio priliku da glumi jednu od nosećih uloga i na velikom platnu, igrajući rame uz rame sa Čkaljom i tada mladom Stanislavom Pešić.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
