Monumentalo zdanje blizu železničke stanice izgrađno na prelazu 19. u 20. Vek. Velika prednost ovog arhitektonskog objekta je i to što je do danas sačuvan u izvrnom stanju. Sada postaje Vojni muzej?
Posle oslobođenja od Turaka izgradnja vojnih objekata u našem gradu bila je veoma intezivna i plodna. Prva koja je izgrađena u tom periodu bila je kasrna u Jagodin mali i podignuta je 1882. godine. Tokom devedesetih godina predprošlog veka izgrađena je konjička kasarna na Crvenom krstu. Međutim najznačajniji i najmonumentalniji vojni objekt u Nišu podignut je na prelazu devetnaestog u dvadeseti vek. To je nesumljivo bila „Inženjeska kasarna“ – kod Železničke stanice.
Kasarna je građena po projektu beogradskog arhitekte Danila Vladisavljevića, koji je od 1889 do 1921. bio arhitekta Ministarstva vojske Srbije. Danilo Vladisavljević projektovao je za ministarstvo vojske niz kasarni po većim mestima u Srbiji u mirnoj i jednostavnoj arhitekturi sa diskretnim primesama romanske arhitekture. Ipak vrhunac aritektonske umešnosti Vladisavljević je ostvario projektujući 1899. godine inženjerisku kasarnu u Nišu.
Izgradnja ove, jede od najvećih kasarni u ondašnjoj Srbiji počela je 10. jula 1899. godine svečanim polaganje kamelja temeljca kome su prisustvovali kralj Aleksandar Obrenović i njegov otac kralj Milan Obrenović, oslobodilac Niša.
Ono što izdvaja ovo veliko zdanje od sličnih je rešenje specifičnom kompozicijom po „ugledu na neoromanske vojne građevine u Nemačkoj“, koje podseća na srednjevekovne zamkove, sa kulama i zupčastim završetkom atika.
Gradnja „Inženjerske kasarne“ je završena 1900. godine, a izgrađena u stilu neoromantizma predstavlja veoma značajan arhitektonski objekat u Nišu, tim pre što je do danas sačuvan u skoro izvornom stanju, jer na zgradi nisu vršene bilo kakve značajne prpravke. Dograđivanja i prepravke između dva svetska rata nisu uticala na prvobitan izgled objekta.Ograda oko kasrne je izgrađena, verovatno nepostredno pre ili nakon prvog svetskog rata.
Kasarna je nakon prvog svetskog rata bila poznata kao „Kasarna 16. Pešadijskog puka“, a nakon drugog svetskog rata pa do njenog zatvaranja, kao kasarna „Filip Kljajić“.
Ovaj objekat pripada grupi najvrednijih arhitehtonskih ostvarenja u gradu, sa svim svojstvima istinskog kulturnog dobra i od 1983. godine je pod zaštitom zakona.
Nakon napuštanja zgrade kao vojnog objekta Ministarsvo odbrane Srbije je početkom 2011. godine sa Gradom sklopilo dogovor o zameni objekata, tako da je dalju ingerenciju nad zgradom preuzeo Grad.
O daljoj nameni objekta se dosta lutalo. Nakon adaptacije, tu je trebalo preseliti neke niške srednje škole koje su bez sopstvene zgrade, kao i Poresku upravu i još neke gradske institucije. Očigledno da se od tog odustalo jer je Gradonačelnik Niša Zoran Perišić, krajem prošle godine najavio da je sa predstavnicima Vojnog muzeja i Vazduhoplovnog muzeja iz Beograda, kao i sa predstavnicima Ministarstva odbrane postignuta saglasnost da se kasarna „Filip Kljajić“ u Nišu pretvori u Vojni muzej.
Niš nema Vojni muzej, a predlog je da se možda pojedine delatnosti budućeg Vojnog muzeja i Narodnog muzeja u Nišu objedine u prostoru te kasarne.
Biće potrebna i saradnja Ministarstva kulture da se postojeći prostor tako redefiniše. Predsednik Skupštine Grada dao je predlog da se na tom velikom prostoru izvrši spajanje Vojnog muzeja sa našim Narodnim muzejem. Tako bi se dobila mogućnost i za neke restauratorske radionice – rekao je Perišić.
Vojni muzej bi trebao da bude otvoren 2018. godine povodom 100 godina oslobođenja u Prvom svetskom ratu. Do tada trebamo da se strpimo i da se nadamo da će se obečano i ostvariti
Podsetimo, kasarne „Filip Kljajić“ i „Bubanjski heroji“ vojska već nekoliko godina ne koristi, a plac kasane „Bubanjskih heroja“ pre skoro tri godine prodat je američkom investitoru „Clean Earth capital“.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
