Кnjiževna nagrada “Branko Miljković” ove godine pripala je Vladimiru Kopiclu autoru zbirke pesama “Udaljeni bubnjevi” u izdanju Kulturnog centra iz Novog Sada.
Nagrada, koju pored novčanog iznosa čine povelja i statueta, biće svečano uručena tokom juna 2021. godine, saopštio je Niški kulturni centar.
Jednoglasnom odlukom žirija zbirka “Udaljeni bubnjevi” ocenjena je kao najbolja među 120 prispelih na konkurs NKC. Ovogodišnji žiri, koji je imao uvid u celokupnu produkciju iz 2020. godine, činili su Goran Maksimović, Dragan Bošković i Vojislav Кaranović.
“Na tragu Miljkovićeve modernizacijske matrice savremene srpske poezije, pesništvo Vladimira Кopicla odlazi poetički korak dalje. „Udaljeni bubnjevi“ predstavljaju artikulaciju, u savremenom svetu sve udaljenijeg zvuka bića poezije. I to poezije koja iznova pronalazi sebe u igri sa kulturološkim i „dnevnim“ stereotipima, i izraženom sarkazmu prema popularnoj kulturi. Poigravanje, dakle, znakovima, značenjima, ironija i humor određuju identitet Кopiclove poezije i njegov prepoznatljiv stilski postupak kojima je obeležio svoj pesnički glas i glas savremenog srpskog pevanja”, navodi se u obrazloženju nagrade.
Vladimiru Kopiclu ovo nije prva nagrada koju dobija u Nišu. „Ramonda serbika“, nagrada koja se dodeljuje za doprinos srpskoj književnosti, dodeljena mu je 2017. godine na Književnoj koloniji u Sićevu.
Nagradu „Branko Miljković“ dodeljuje Grad Niš, finansijski je podržava Ministarstvo kulture Republike Srbije, a organizator dodele je Niški kulturni centar.
Biografija Vladimira Kopicla
Vladimir Кopicl rođen je 1949. godine u Đeneral Jankoviću, na Kosovu i Metohiji. Završio je studije književnosti na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu.
Sedamdesetih godina prošlog veka, radio je kao profesor u Centru za obrazovanje kadrova prevodilačke i kulturološke struke u Karlovačkoj gimnaziji, a potom kao književni, filmski, pozorišni kritičar i urednik i u redakciji „Dnevnika“.
Uređivao je nekoliko književnih časopisa, bio osnivač, selektor i predsednik Umetničkog odbora Internacionalnog festivala alternativnog i novog teatra INFANT u Novom Sadu i selektor Festivala profesionalnih pozorišta Vojvodine, Jugoslovenskog pozorišnog festivala u Užicu i Sterijinog pozorja u Novom Sadu.
Prvu zbirku poezije “Aer” objavio je 1978. godine u izdanju Matice Srpske. Potom su usledile zbirke “Parafraze puta” (Matica srpska, 1980), “Gladni lavovi” (Кnjiževna zajednica Novog Sada, 1985), “Vapaji & konstrukcije” (Matica srpska, 1986), “Pitanje poze” (Matica srpska, 1992), “Prikaze” – nove i izabrane kratke pesme (Matica srpska, 1995), “Кlisurine” (Narodna knjiga, 2002), “Pesme smrti i razonode” – izabrane i nove pesme (Orpheus, 2002), “Smernice” (Biblioteka “Svetozar Marković”, 2006), “Promašaji” (Narodna biblioteka “Stefan Prvovenčani”, Edicija Povelja, 2008), “Sovin izbor” – nove i izabrane pesme (Gradska biblioteka “Vladislav Petković Dis”, 2008), “27 pesama: tenkovi & lune” (КCNS, 2011), “Nesvršeno” (dvojezično izdanje, Matica makedonska/ Arka, 2011), “Tufne” – izabrane pesme (Narodna biblioteka Srbije i Zadužbina “Desanka Maksimović”, 2013), “H&Q” (Arhipelag, 2013), “Format zveri” (Arhipelag, 2015), “Szurdukok” (Forum, 2019), “Udaljeni bubnjevi” (КCNS, 2020).
Autor je nekoliko knjiga eseja – “Mehanički patak, digitalna patka” (Narodna knjiga, 2003), “Prizori iz nevidljivog” (Narodna knjiga, 2006), “Umetnost i propast” (Futura publikacije, 2018), a prošle godine objavio je svoj prvi roman “Purpurna dekada” u izdanju Derete.
Priredio je i preveo više zbornika i antologija: “Telo umetnika kao subjekt i objekt umetnosti” (Tribina mladih, 1972 – sa Anom Raković), “Trip – vodič kroz savremenu američku poeziju” (Narodna knjiga, 1983 – sa Vladislavom Bajcem), “Novi pesnički poredak” – antologija novije američke poezije (Oktoih, 2001 – sa Dubravkom Đurić) , “Vrata panike” – telo, društvo i umetnost u mreži tehnološke derealizacije (Orpheus, 2005), “Milenijumski citati” (Orpheus, 2005), “Tehnoskepticizam” (Orpheus, 2007) itd.
Kopicl je za svoj književni rad višestruko nagrađivan. Dobitnik je Brankove nagrade za prvu knjigu pesama (1979), Sterijine nagrade za pozorišnu kritiku (1989), Nagrade DКV za knjigu godine (2003), nagrade “Stevan Pešić” (2003), nagrade ISTOК-ZAPAD (2006), Disove nagrade za pesnički opus (2008), nagrade “Desanka Maksimović” za pesničko delo i doprinos razvoju srpske poezije (2012), nagrade “Ramonda Serbica” za celokupno delo i doprinos književnosti i kulturi (2017).
Fondacija “Ars Longa” ove godine je Vladimira Kopicla dodelila nagradu “Dimitrije Mitrinović” za roman “Purpurna dekada” za izuzetan doprinos srpskoj kulturi i očuvanju lepih umetnosti.
O njegovom književnom i umetničkom radu objavljena su brojna monografska izdanja: “Vladimir Кopicl: Ništa još nije ovde ali neki oblik već može da mu odgovara” (Muzej savremene umetnosti Vojvodine, Novi Sad, 2007, priredio Nebojša Milenković), “Najbolji svet – Vladimir Кopicl, dobitnik Disove nagrade” (Gradska biblioteka “Vladislav Petković Dis”, Čačak, 2008, priredila mr Marijana Matović) kao i zbornik radova “Poezija Vladimira Кopicla” (Zadužbina Desanka Maksimović, Beograd, 2014, priredila Mirjana Stanišić).
Kopicl je prevođen na nekoliko svetskih jezika. Živi u Novom Sadu.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
