Velika dela svetog Olafa kao i poslednja dešavanja u luteranskoj crkvi bili su razlog da Johanes (Jovan) Solberg, njegov supruga i njihovo šestoro dece, prihvate pravoslavlje i postanu veliki prijatelji Srba i Srbije.
Teolog Johanes (Jovan) Solberg iz Norveške, već je posetio Srbiju (Niš i Kosmet).
Vrlo zanimljivo je da je Jovan izgradio pravoslavnu kapelu na svom imanju.
Izgradio je i etno selo, odnosno ima registrovano poljoprivredno gazdinstvo u kojem proizvodi ekološki med i hranu. Takođe, bavi se poljoprivredom, kao i uzgojem svinja, rase mangulica, piše istoričar Đorđe Bojanić na sajtu Srpska istorija.
Velika dela norveškog kralja Olava Trigvasona i Veliki knez Vladimir Kijevski – Krštenje Rusa i pojava hrišćanstva u Norveškoj su podstakli Jovana na ova životna dela.
Imali ste priliku da održite predavanje na međunarodnom skupu na filozofskom fakultetu u Nišu.
Želim da predstavim odnos između kralja Olava Trigvasona (962–1000 / 1047) Norveškog i Velikog knjaza kijevskog Vladimira (958-1015), i kakav uticaj je ovaj odnos imao na hristijanizaciju Norveške i njenih udruženih zemalja. Prema norveškim sagama Olav (Trigvason) je odrastao kao Vladimirov usvojeni sin. Nadalje, izvori tvrde da je Olav doprineo Vladimovom preobraćanju (konvertiranju), jer je bio jedan od kraljevskih poslanika kod „Grka“. Hteo bi da ukažem da je trud Olava Trigvasona da donese hrišćansku veru u svoju domovinu, inspirisan njegovim položajem u Vladimirovom dvoru, te da je hrišćanska kultura koju je sa sobom doneo u mnogim pogledima inspirisana Pravoslavljem koje je poznavao od onoga što je doživeo u “Krštenju Rusa” i njegovim posetama grčkim zemljama (=Vizantiji).
Želim posebno napomenuti da je uticaj preobraćenja Svetog Vladimira na Olava Trigvasona, može biti jedan od vrhunaca u odnosu Norveške i pravoslavnog istoka.
Naznačiću, dakle, da hrišćansko prisustvo u oblastima na koje je uticala misionarska delatnost Olava Trigvasona nije bilo samo pravoslavno u smislu da je bilo pre raskola: hrišćanska kultura pravoslavnog istoka, poznata u Rusiji i grčka – govornih područja, a Engleska (koja je bila „formalno“ pravoslavna do invazije Normana 1066. godine) činila je veliki deo hristijanizacije Norveške i Skandinavije. Kao što sam istakao u ovom radu, uticaj preobraćenja Svetog Vladimira na Olava Trigvasona, može biti jedan od vrhunaca u odnosu Norveške i pravoslavnog istoka. Ovaj uticaj je znatno ublažen nakon uspostavljanja arhiepiskopije Nidaros uz podršku Hamburg-Bremena 1153. godine, kada je crkveni život postao regulisan prema latinskom crkvenom pravu.
Da li ste upoznati sa činjenicom da se u norveškoj produkciji snima film o stradanju srpskog naroda za vreme Drugog svetskog rata u Norveškoj?
Smatram da je vrlo važno za sve da se istina o stradanju srpskog naroda za vreme Drugog svetskog rata u Norveškoj ne sme prepustiti zaboravu. Ovom prilikom želim da istaknem zahvalnost reditelju Kjetilu Palmkvistu, pruducentu Branku Dimoviću Dimeski, kao i istoričaru Knutu Floviku Thurasenu na angažmanu u izradi ovog filma.
Da li biste se odazvali pozivu srpskih istoričara da prisustvujete međunarodnoj konferenciji u Nišu?
Vrlo rado bih se odazvao pozivu mojih prijatelja i kolega iz Srbije, kako bih svojim učešćem dao doprinos realizaciji konferencije u Nišu.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
