Oslobođenje Niša 11. januara 1878. godine bio je istorijski trenutak nakon skoro pet vekova turske vladavine. Srpska vojska je uspela da oslobodi grad i postavi srpsku zastavu na Tvrđavi, čime je označen kraj otomanske vlasti u ovom delu Balkana.
Ove borbe, koje su započele u decembru 1877. godine, bile su teške, ali su dovele do velikog uspeha srpske vojske.
Bitka za oslobođenje Niša uključivala je snažne vojne operacije, a srpska vojska pod komandom pukovnika Jovana Belimarkovića i Milojka Lešjanina ostvarila je značajne pobede. Uz pomoć snažnog artiljerijskog napada, srpske snage su pretrčale ključne tačke, uključujući Markovo kale i Ćurlinske visove. Nakon nekoliko dana borbi, turske starešine su potpisale kapitulaciju, a Niš je postao deo slobodne Srbije.
Borbe su imale visoku cenu, s 120 poginulih srpskih vojnika i skoro 800 ranjenih.
Oslobođeni Niš je ubrzo postao druga prestonica Srbije, a knez Milan Obrenović je prepoznao njegov strateški značaj. Na njegov zahtev, Niš je postao centar političkih dešavanja i redovnih zasedanja Narodne skupštine i srpske vlade. Oslobođenje Niša ne samo da je označilo kraj turske vladavine, već i otvorilo vrata za dalje jačanje Srbije u međunarodnoj zajednici.
Zašto Nišlije vole kralja Milana Obrenovića
i smatraju ga jednom od najistaknutijih ličnosti našeg grada?
Verovatno zato što je 15. januara 1878. godine u pratnji generala Milojka Lešjanina ušao u grad kao oslobodilac.
Posle skoro petovekovnog ropstva pod Turcima, uspeo je da time zadobije veliko poverenje Nišlija, a posebno kada je Niš proglasio za drugu prestonicu Srbije. Od Bećir-bega kupio je konak koji se nalazio na mestu između sadašnje gradske kuće i hotela Park, gde je smestio svoju letnju rezidenciju planirajući da u narednim godinama boravi u Nišu često.
Interesantna priča je da je jednom od Beograda do Niša išao dvorskim karucama upregnutim sa četiri vranca. Dok se kolima taj put prolazio za 58 sati, on je stigao za 14 sati.
Skoro polovinu novembra meseca 1878. godine provodi u Nišu. Došao je tada sa kneginjom Natalijom i sinom Aleksandrom povodom zasedanja Narodne Skupštine. Sam je otvorio to skupštinsko zasedanje i svojim skupštinskom besedom izrazio veliko zadovoljstvo prvim zasedanjem Skupštine u slavnom gradu Nišu. Ta praksa nastaviće se i narednih godina, skupština je zasedala u našem gradu od 1883. do 1886. godine više puta.
Tada je Niš bio stvarna prestonica Srbije.
I posle abdikacije on često svoje slobodno vreme provodi u Nišu jer je Niš neobično voleo. Kod sela Toponica napravio je lovačku kuću koju je koristio za lov. Srbiju je napustio 1900. godine zbog sukoba sa sinom Aleksandrom, jer se nije slagao sa odabirom njegove izabranice Dragom Mašin.
Umro je u Beču 1901. godine na današnji dan.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
