Srpska pravoslavna crkva danas slavi Lazarevu subotu ili „Vrbicu“. Tim povodom, u Merošini je po prvi put organizovana Svečana litija. Više stotina učesnika, uglavnom dece, ulepšalo je praznik i započeli jednu lepu tradiciju. Nakon osvećenja vrbe, svečane litije i ophođenja oko crkve Svetog Romana, učenici mlađih razreda osnovne škole priredili su predstavu „Vaskršnja priča“ u Sali Narodne biblioteke.
Program obeležavanja praznika „Vrbice“ počeo je okupljanjem litije u školskom dvorištu u Merošini i osvećenjem vrbe od strane oca Đorđa Mirkovića i azbresničkog paroha protojereja Siniše Peljanovića.
Zatim se litija uputila ka crkvi Svetog Romana, predvođena parosima merošinske i azbresničke parohije. Nekoliko stotina parohijana, uglavnom dece činili su veličanstvenu litiju, kakva u Merošini do danas nije viđena.
Deca okićena zvončićima i venčićima, uz pesmu i smeh prodefilovali su centralnim merošinskim ulicama. Nakon ophođenja oko crkve, za decu je u porti hrama priređeno posluženje.
Predstavu „Vaskršnja priča“ izveli su učenici od 1. do 4. razreda osnovne škole, uz pomoć učiteljice Danice Jevtović i veroučitelja Ane Jovanović i Vlade Jovanovića. Predstava opisuje poslednje Isusove dane i vaskrsenje.
U srpskoj crkvi Vrbica je veseli dečji praznik, jer je Hristos, prema Jevanđelju, ulazeći u Jerusalim rekao: „Pustite decu meni, jer takvih je Carstvo nebesko“.
Predanje
Lazareva subota je sećanje na događaj u Vitaniji, gde je živeo mladi čovek Lazar sa sestrama Martom i Marijom, koji je sa svim pojedinostima opisao jevanđelist Luka.
Na vest o smrti Lazarevoj, kako je zapisano u Jovanovom Jevanđelju, Isus je došao u Vitaniju, gde je njegov prijatelj već četiri dana bio sahranjen.
Došao je do groba, naredio da se skloni grobni kamen i pozvao Lazara da izađe, što je on i učinio, sav uvijen u pogrebne pokrove, kaže predanje koje je preneo sveti Jovan u svom Jevanđelju.
Ovaj događaj smatra se u hrišćanstvu pobedom života nad smrću i nagoveštaj Hristovog stradanja i vaskrsenja, u kome je osnova novozavetne vere.
To poslednje čudo Hristovo, koji se već pročulo po čudesnim isceljenjima i drugim podvizima kojim je potvrđivao snagu potonje vere, ozlojedilo je judejske sveštenike i uzrok je presude na smrt raspećem koju mu je u sredu, u nedelji stradanja, izrekla jevrejska skupština Sinedrion.
Lazar je živeo još trideset godina kao episkop na Kipru, gde ga je posetila i Bogorodica i poklonila mu omofor, njenom rukom izvezen.
Spomen svetog Lazara Četvorodnevnog slavi se od prvih dana hrišćanstva, a njegovo ime je simbolično i na hebrejskom „el-azar“ znači – Bog je pomogao.
Njegove mošti počivaju danas u Carigradu, gde su prenete 890. godine sa Kipra, odnosno iz Kitona kod Larnake, gde je stajala nadgrobna ploča sa natpisom „Hristov prijatelj“.
Dragi čitaoci, ako želite da budete u toku i saznate prvi najnovije vesti iz Niša, preuzmite aplikaciju Niške Vesti za Android ili iPhone.
